96 Kuyu Elisa Kitleri

Tüm Tip 96 Kuyulu Elisa Takımı

1: HBcAb IgM HBcAg'ye karşı antikorlar, HBsAg'ın ortaya çıkmasından kısa bir süre sonra üretilir ve hem bir Hepatit B enfeksiyonundan iyileşmiş kişilerde hem de HBsAg taşıyıcı statüsünde olanlarda yaşam boyu devam eder. Bununla birlikte, kronik hepatitte, anti-HBc IgM sentezinin yükselmesi, hepatositlerde HBV'nin reaktivasyonunu doğrulayan ve kalıcı düşük IgM titrelerine kaynak veren teyit edilebilir.

2: Tedaviden sonra, akut hepatit B'yi takiben iyileşme aşamasında, HBeAg negatif olan ve karşılık gelen antikor (anti-Hbe) ile değiştirilen ilk serolojik belirteçtir. Kanda anti-HBe varlığının, enfeksiyondan iyileşmenin klinik bir işareti olduğu kabul edilmektedir.

3: [e "antijeni, HBV replikasyonuyla ilişkili, test edilen bireyin yüksek derecede bir infektivitesini gösteren bir viral proteindir. Kronik Hepatit B enfeksiyonlarında, yüksek düzeyde bir belirteç olan yıllarca yüksek HBeAg seviyeleri tespit edilebilir. virüs yükü.

4: HIV ile enfeksiyonun serolojik kanıtı, HIV antijenlerinin veya antikorlarının varlığı için test edilerek elde edilebilir. Antijenler, yalnızca hem akut faz hem de AIDS'in semptomatik fazı sırasında tespit edilebilir. Bununla birlikte antikorlar, akut fazdan başlayarak veya kısa bir süre sonra ve AIDS'in son aşamasına kadar süren neredeyse tüm enfeksiyon süresi boyunca tespit edilebilir. Cinsel yolla bulaşmanın yanı sıra, HIV ile enfeksiyonun başlıca yolu kan naklidir. Bu nedenle, kan veya plazmadaki tüm bağışlar, kirli kan yoluyla HIV bulaşması riski nedeniyle test edilmelidir.

Şekil 5: İnsan T-hücresi lenfotropik virüsleri (HTLV), örtülü çift sarmallı RNA virüslerinden oluşan ve genetik olarak HIV1 & 2 ile ilgili olmayan, Retroviridae familyasının bir üyesidir; Bununla birlikte, benzer iletim yollarına sahiptirler ve hastalığın tezahüründen önce aşırı uzun bir gecikme süresine sahip olabilirler. HTLV tip 1, 1980'de insanlara patojenik olduğu gösterilen ilk retrovirüs olarak bildirildi. HTLV 1 ve 2, transplasental, parenteral olarak, cinsel temaslar ve enfekte olmuş kan yoluyla bulaşır. HTLV enfeksiyonu ile ilişkili hastalıklar genellikle malign veya malign olmayan klinik sunumlar olarak sınıflandırılır. HTLV 1 Güney Japonya, Karayipler ve ABD'de endemiktir ve dünyaya dağılmış diğer birçok nüfus. HTLV 2, bazı Kuzey Amerika Kızılderili kabilelerinde endemiktir ancak çoğunlukla intravenöz uyuşturucu kullanıcıları ve cinsel partnerlerinde görülür.

6: HBV, Hepadnaviridae familyasına ait, zarflı, çift sarmallı bir DNA virüsüdür ve kanla bulaşan hepatitin ana nedeni olarak kabul edilir. Bir HBV enfeksiyonunun sınıflandırılması, enfeksiyonun üç evresi (inkübasyon, akut ve iyileşme) sırasında ifade edilen birkaç serolojik markörün tanımlanmasını gerektirir.

7: HBsAg, HBV zarfının en önemli proteinidir. Dört HBsAg alt tipi tanımlandı (adw, ady, ayw ve ayr). HBsAg semptomların gelişmesinden 3 ila 5 hafta önce tespit edilebilir. HBsAg'ın serolojik tespiti, HBV enfeksiyonunun tanısı ve önlenmesi için ve kan donörlerinin taranması için güçlü bir yöntemdir.

8: Anti-HBc, akut, kronik veya çözülmüş HBV enfeksiyonunun bir belirtecidir. Klinik tanıda, anti-HBc'nin saptanması, hastalığın teşhisi ve yönetimi için önemli bir belirteçtir. Diğer HBV belirteçlerinin (HBsAg negatif kişiler) yokluğunda, anti-HBc mevcut bir HBV enfeksiyonunun tek göstergesi olabilir.

9: HBcAb IgM HBcAg'ye karşı antikorlar, HBsAg'nin ortaya çıkmasından kısa bir süre sonra üretilir ve hem bir Hepatit B enfeksiyonundan iyileşmiş kişilerde ve HBsAg taşıyıcı statüsünde olanlarda yaşam boyu devam eder. Bununla birlikte, kronik hepatitte, anti-HBc IgM sentezinin yükselmesi, hepatositlerde HBV'nin reaktivasyonunu doğrulayan ve kalıcı düşük IgM titrelerine kaynak veren teyit edilebilir.

10: Hepatit B enfeksiyonunun akut fazı boyunca, artan HBsAg nötrleştirici antikor titreleri iyileşme için bir belirteçtir. Anti-HBs yokluğu HBV enfeksiyonuna duyarlılığı gösterir.